Zaman

Her karanlığa bir ışık oldun,
Benim içimi kararttın.
Ruhu besledin
İnsanı var ettin, yok ettin
Bir öncesine geçmiş, bir sonrasına gelecek dedin
‘An’ını yaşa derken bile yalan söyledin
Her duyguyu tattırdın
Hüzün bahçesinde yeşerdin
Mutluluk ağacını kuruttun
Hep vardın, hiç yoktun
Yaratıldığında belirsizdin
Gün geldi hiç geçmedin
Gün geldi hiç yetmedin
İhtiyacım var sana
Bu kez benim için aksan
Akarken geleceğe yoluma ışık olsan
Yaşadığım duyguların kararını verip
Beni bu yükten kurtarsan
Ah zaman..!
Bir kalem olsan, çizip atsan
Ne geçmişim olsan, ne geleceğim olsan
Keşke bir anda yok olsan...


Sedat Gez